Een korte introductie:

Toen ik in 2011 begon met beeldhouwen had ik niet door hoeveel impact die eerste klappen op een stuk serpentijn op mij zouden hebben. Kortom: ik ben blijven hakken en heb ik  mijn atelier in Den Dolder.

Beeldhouwen is voor mij het verbeelden van een gedachte, een gevoel, een begrip. Het is een omgekeerd opbouwproces; je moet weghalen om iets te laten zijn. Wat weg is, is weg.
Door dit weghalen blijft de essentie over, de verbeelding is tastbaar gemaakt.

Ik werk meestal in marmer. Ik geniet van het gevoel van deze steen. De hardheid ervan reduceren naar de aaibaarheid van fluweel. Als uitnodiging te worden aangeraakt.
Een andere uitdaging is het zoeken naar de grens van het materiaal. Hoeveel kun je weghalen zonder de kracht van de steen te breken, zonder de verbeelding geweld aan te doen…

Jaarlijks breng ik een aantal weken door in Pietrasanta, in het noorden van Toscane. Daar, aan de voet van de Apennijnen, werk ik in de studio van de familie Antognazzi. Een inspirerende omgeving waar letterlijk alles marmer ademt. Hier leer ik ieder jaar weer meer over het ambacht van het marmer bewerken en probeer dat toe te passen in mijn beelden.

Mijn vormen zijn abstract, luchtig, soms in beweging soms heel stil. Ieder beeld vertelt een verhaal.
Welk verhaal?
Mijn verhaal. Ach, eigenlijk niet zo belangrijk.
Ik laat het graag aan uw verbeelding.