Een korte introductie:

Toen ik de eerste klappen op een stuk serpentijn gaf maakte dit veel  los. Ook in mij.
Kortom: ik ben blijven hakken en heb ik mijn atelier in Den Dolder.

Beeldhouwen is voor mij het tastbaar maken van een gedachte, een gevoel, een begrip.
Het is een omgekeerd opbouwproces; je moet weghalen om iets te laten zijn, wat weg is, is weg.
Door dit weghalen blijft de essentie over, de verbeelding is tastbaar gemaakt.

Ik werk meestal in marmer. Ik geniet van het gevoel dat deze steen geeft. De hardheid ervan reduceren naar de aaibaarheid van fluweel, een uitnodiging te worden aangeraakt.
Uitdagend is de zoektocht naar de grens van het materiaal: hoeveel kun je weghalen zonder de kracht van de steen te breken, zonder de verbeelding geweld aan te doen…

Met enige regelmaat breng ik een aantal weken door in Pietrasanta, in het noorden van Toscane. Daar, aan de voet van de Apennijnen, werk ik in de studio van de familie Antognazzi. Een inspirerende omgeving waar letterlijk alles marmer ademt. Hier leer ik meer over het ambacht van het marmer bewerken en probeer dat toe te passen in mijn beelden.

Mijn vormen zijn abstract, luchtig, soms in beweging soms heel stil. Ieder beeld vertelt een verhaal.
Welk verhaal?
Mijn verhaal. Ach, eigenlijk niet zo belangrijk.
Ik laat het graag aan uw verbeelding.